Περιγραφή

Ο ντετέκτιβ Αγάπιος Νέριτ τα χρειάστηκε για πρώτη φορά!

Υπόθεση

Αυτή η ιστορία είναι από αυτές που διηγείσαι καθώς προσπαθείς να ισορροπήσεις καθισμένος στον πάγκο του μπαρ έχοντας πρώτα κατεβάσει μισό μπουκάλι ουίσκι.

Ο μπάρμαν με ρώτησε αν κάποια φορά στην καριέρα μου τα χρειάστηκα. Εγώ ψέματα δε λέω (κυρίως μετά από πότισμα με αλκοόλ). Οπότε του είπα για τότε που είχαν απαγάγει τη μονάκριβη κόρη του διοικητή της αστυνομίας.

Το 12χρονο κορίτσι βρισκόταν αλυσοδεμένο σε ένα σκοτεινό υπόγειο κάποιου εγκαταλελειμμένου εργοστασίου. Η πόρτα του υπογείου ήταν κλειδωμένη με λουκέτο, και δίπλα πεταμένα δυο κλειδιά, ένα κόκκινο και ένα μπλε.

Ο απαγωγέας έπαιζε με τα νεύρα μας. Και μάλιστα άσχημα! Στο τηλέφωνο μας είχε πει γελώντας ότι το σωστό κλειδί άνοιγε την πόρτα, ενώ το λάθος πυροδοτούσε το μηχανισμό που ήταν συνδεδεμένος με μια βόμβα μέσα στο υπόγειο.

«Μια λάθος επιλογή στο κλειδί και θα γίνουμε όλοι αλοιφή», μονολόγησα.

Για πρώτη φορά στη ζωή μου ήμουν τόσο ταραγμένος που άργησα να προσέξω ένα χαρτί παρατημένο κοντά στην πόρτα. Έσκυψα να το πάρω. Το χαρτί έγραφε ένα ακαταλαβίστικο μήνυμα, προφανώς κωδικοποιημένο:

ΤΕΙΤΚ                     ΟΤΓΟΛ                  ΛΟΕΜΕ                 ΟΑΙΠΙ                    ΥΝΜΛΔ                ΚΟΕΕΙ

Τι ήταν πάλι ετούτο; Στην αρχή παραξενεύτηκα. Μετά όμως το πρόσωπό μου έλαμψε! Εδώ βρισκόταν η απάντηση για το πώς θα σωζόταν η κόρη του διοικητή.

Το παρόν κείμενο αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας της εταιρείας Βρες τον Δολοφόνο. Η ολική ή εν μέρη αναπαραγωγή του κειμένου επιτρέπεται μόνο με αναφορά στην αρχική πηγή και περιορίζεται αυστηρά για προσωπική χρήση.